Historija njemačke zastave

Tehničke specifikacije sadašnje njemačke zastave.

Naše njemačke zastave proizvode se u tradicionalnom omjeru 2:1 koji se koristi za nacionalne zastave u Kini, tako da će ova zastava odgovarati drugima iste veličine ako vijete nekoliko zastava zajedno. Koristimo pleteni poliester MOD kvalitete koji je testiran na svoju izdržljivost i pogodnost za proizvodnju zastava.

Opcije tkanine: Možete koristiti i druge tkanine. Kao što su predena polietilenska vlakna, poli max materijal.

Opcije veličine: Od veličine 30x45 cm do 81x152 cm

Crno Crveno Zlato

Porijeklo crne, crvene i zlatne boje ne može se sa sigurnošću utvrditi. Nakon oslobodilačkih ratova 1815. godine, boje su pripisane crnim uniformama s crvenim rubovima i zlatnim dugmadima koje je nosio Lützowski dobrovoljački korpus, koji je učestvovao u borbama protiv Napoleona. Boje su stekle veliku popularnost zahvaljujući crno-crvenoj zastavi ukrašenoj zlatom Izvornog studentskog bratstva Jena, među čijim su članovima bili i veterani Lützow.

Međutim, nacionalna simbolika boja proizašla je prije svega iz činjenice da je njemačka javnost pogrešno vjerovala da su to boje starog Njemačkog carstva. Na Hambach festivalu 1832. godine, mnogi učesnici su nosili crno-crveno-zlatne zastave. Boje su postale simbol nacionalnog jedinstva i buržoaske slobode i bile su gotovo sveprisutne tokom Revolucije 1848/49. Godine 1848. Frankfurtski savezni parlament i Njemačka Nacionalna skupština proglasili su crnu, crvenu i zlatnu bojama Njemačke Konfederacije i novog Njemačkog carstva koje je trebalo biti uspostavljeno.

Crno bijelo crveno u carskoj Njemačkoj

Od 1866. godine nadalje, počelo je izgledati vjerovatnim da će se Njemačka ujediniti pod pruskim vodstvom. Kada se to konačno dogodilo, Bismarck je podstakao zamjenu crne, crvene i zlatne kao nacionalnih boja crnom, bijelom i crvenom. Crna i bijela bile su tradicionalne boje Pruske, kojima je dodana crvena koja je simbolizirala hanzeatske gradove. Iako su, što se tiče njemačkog javnog mnijenja i službene prakse saveznih država, crna, bijela i crvena u početku bile od zanemarivog značaja u poređenju s vrlo tradicionalnim bojama pojedinačnih država, prihvatanje novih carskih boja stalno se povećavalo. Tokom vladavine Vilijama II, one su počele prevladavati.

Nakon 1919. godine, specifikacija boja zastave podijelila je ne samo Weimarsku Nacionalnu skupštinu, već i njemačko javno mnijenje: Široki slojevi stanovništva protivili su se zamjeni boja Carske Njemačke crnom, crvenom i zlatnom. Na kraju je Nacionalna skupština usvojila kompromis: „Boje Reicha bit će crna, crvena i zlatna, zastava će biti crna, bijela i crvena s bojama Reicha u gornjoj četvrtini zastave.“ S obzirom na to da nisu bile prihvaćene među širokim slojevima domaćeg stanovništva, crnoj, crvenoj i zlatnoj boji bilo je teško da steknu popularnost u Weimarskoj Republici.

Boje pokreta za jedinstvo i slobodu

Godine 1949, Parlamentarno vijeće je, sa samo jednim glasom protiv, odlučilo da crna, crvena i zlatna budu boje zastave Savezne Republike Njemačke. Član 22. Osnovnog zakona odredio je boje pokreta za jedinstvo i slobodu i prve Njemačke Republike kao boje savezne zastave. NDR je također odlučio usvojiti crnu, crvenu i zlatnu boju, ali je od 1959. zastavi dodao amblem čekića i šestara te vijenac od žitnih klasova oko njega.

Dana 3. oktobra 1990. godine, Osnovni zakon je usvojen i u istočnim saveznim državama, a crno-crveno-zlatna zastava postala je službena zastava ujedinjene Njemačke.

Danas se crna, crvena i zlatna boje smatraju bez ikakve kontroverze na nacionalnom i međunarodnom nivou i predstavljaju zemlju koja je otvorena prema svijetu i poštovana po mnogim pitanjima. Nijemci se široko identificiraju s ovim bojama kao rijetko prije u svojoj turbulentnoj historiji – i to ne samo tokom Svjetskog prvenstva u fudbalu!